مرد زن نما!!

همیشه دو به هم زن بوده حالا هم هس!  

نه اینکه فک کنین لنگش دراز شده و به همون اندازه هم به عقلش اضافه شده! نه!به نظر من هرچی لنگش درازتر شده عقلشم مث پارچه چلواری که می ندازی تو ماشین رخشویی،آب رفته! 

دخالت تو همه چیو می تونم تحمل کنم! الی دخالت یه آقاپسر ۲۲ ساله رو تو امور زنونه ای که مربوط به مادرش و دونه من می شه و بسیار بسیار زنونه س! 

یکی نیس بهش بگه:  

بچه جان می شه بشینی کشکتو بسابی و به امور زنونه مادرت دخالت نکنی؟به تو چه مربوط که پا میشی باهاش میری جلسه فامیل واسه تقسیم ارث!به تو چه که کی مادرتو دعوت می کنه مهمونی،کی دعوت نمی کنه!به تو چه که کی واسه عروسی، کارت دعوت برای مامانت فرستاده یا نفرستاده!  

به تو چه مربوطه که از ؛مًسود سه کله؛ طرفداری می کنی؟تو می دونی اون چی کار کرده؟می دونی پشت سر همه حرف می زنه؟پشت سر تو هم گفته؟یادت نیس با دونه بزرگ چی کار کرد؟

مساله دیگه ای نبود که تو توش دخالت کنی؟ 

یادته دبیرستانی بودی و سیبیلات از بناگوشت در رفته بود،هر روزبه یه بهانه مث بُز، مامانتو می زاشتی تو ساک و می بردی مدرسه: 

(با لهجه یه بچه دماغو بخونین): 

مامان! علی لگد زد تو چونه م!

ننه!تقی بهم گف:یابو! 

موره!نقی بهم گف:زٌلفعلی! 

.... 

حالا واسه ما شدی شاخ؟شدی مادر شناس؟شدی بنیاد امور بیماریهای خاص؟شدی خاله زنک؟شدی آتیش بیاره معرکه؟ 

خوبه حالا همه چیو از هم پاشوندی؟خوبه حالا دیگه هیش کی با هیش کی رفت و آمد نمی کنه؟خوبه خواهری بیچاره ت تنها مونده و کسی نیس باهاش بره بیرون و هرهر کرکر کنن؟خوبه حالا عید به عید قوقو جوجو!ساعت ۹ شب که شد مث مرغ می رین جا؟هاین؟ 

خوبه الان روزای تعطیلو گٌ...گیجه می گیرین که چی کار کنین؟ 

هرچی باشه تو فامیل همونایی دیگه!اون فامیلتون که آخرشه!هر روز ۳ ساعت تو حمومه و مهمونی که می خواد بیاد،با ریشای تٌنٌک و یکی در میون و کت اتو نشده یه ور آویزون ،می آد! 

آخر همه که میزو چیدن و دارن شام می خورن، پاشو می زاره وسط میز شام می گه:یا الله!ما اومدیم!  

تو هم که نوبری!تو هر جشنی بهت می گن بیا برقص،۱۰ جور ادا اصول از خودت در می آری!و آخرشم نمی آی!ببینم تو دختری یا پسر؟

بیشتر ازین از شماها نباید توقع داش!کله تون پوکه دیگه!پوک!!!

ابو و مدل حمله های ایندیرکت اسپیچ(غیر مستقیم)...

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

خ....

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

مسیل عشق(قسمت آخر)...

رفت تو خونه بی تعارف                           چشمای جوون از بی خوابی کرده بود پف

روشی یه لحظه هم درنگ نکرد                      یه لحظه هم وقتو تنگ نکرد

؛ آخه تو رو چه به من؟                                چرا می خوای بشی رفیق من؟

جوون نگفت هیچ و سر به زیر                       سرا پا گوش بود و مجبور به سکوتی ناگزیر

انگار با اون دیدار عاشقتر شده بود                 از دیدار معشوق مث گلی پر پر شده بود

روشی هر چی که دوس داشت آورد به دهان      حرفهایی که سخت آید به بیان

دختره پس از اون رفت و در و بست   پر از باد غرور ‏ مست مست

از اون روز به بعد کسی جوونو ندید                   روشی از دیدنش برداشت امید

انگاری روشی هم واله شده بود                        خونین جگر مثل لاله شده بود

تو پارک اون روز با همه بود                            با همه بود اما دلش اونجا نبود

تموم پارکوبا چشماش خورد                           از گشتنش اما سودی نبرد

جوون شده بود یه قطره آب                            تو دل گرما ‏ مث یه سراب

روشی دستش به جایی بند نبود                     دنیا دیگه به کامش قند نبود

سعی کرد فراموشش کنه                              مث یه شعله تو باد خاموشش کنه

پهن کرد یه شب سجاده رو                            پوشید اون چادر ساده رو

رو به خدا دستاشو دراز کرد                              تو آسمونا انگاری پرواز کرد

دیروقت مامانش خواب آلودُ در زد         از دیدن روشی چادر به سر ‏‏ ‏خواب از سزش پر زد

صورتش ساده ء ساده بود                          بدون آرایشهای رنگی و هر افاده بود

فرداش افتاد عینکش تو جوب                  ؛ عاشقم ؛ رو کند رو یه تکه چوب

موبایلشو خاموش کرد تا همیشه                     تا دیگه دوس پسرش مزاحمش نشه

بارون زد و موهاش شد خیس خیس           دیگه از اون موهای سیخ سیخی خبری نیس

تا میدون جیحون که رسید                           نفس از تو سینه ش پر کشید

یه دفه جوونو دید اونور جوی آب                مث یه رویا توی تب خواب

اشکی از چشمای قشنگش چکید                 دست کمک جوونو اما ندید

جوون اون طرف ‏ زل زده به آب                  دستشو جلو آورد بی قرار و تاب

؛ بیا اینور جوی عزیز من                           فاصله رو بشکن ای نغمه شورانگیز من؛

قلب روشی لرزید و فکر کرد                       نام خدا رو زیر لب ذکر کرد

تا حالا به عمرش اینجاها نیومده بود     نمی دونست چطوری از قیطریه تا اونجا رو دویده بود؟

باوراش همه دود شده و به هوا رفته بود      نمی فهمید قلبش تا کجاها ُ‏ چرا رفته بود؟

گذاشت دستشو تو دستای جوون               انگاری راهش پیدا کرده بود نشون

پرواز کرد از اونور نهر                                 دیگه فرقی نداشت چه بالا چه پایین شهر

وقتی می پرید ‏ دیگه پاک شده بود            عاری از هر فکر هوسناک شده بود

وقتی می پرید دیگه اون روشی نبود           دیگه نمی شد از قهقه های بلندُ‏‏ کبود

وقتی می رفت دیگه اسیر نبود                   از راز و نیاز با خدا که سیر نبود

وقتی پرید چشماش یه دفه باز شد              انگاری دوباره زندگیش آغاز شد

حس پرواز اومد توی تنش                           لذت عشق گرفت تمام بدنش

وقتی پرید شست از همه چیز دست           بود اینبار از عشق مست مست

وقتی پرید

ازگذشته ها آخرین تکه رو همراهش نداشت       آخه اونور جوی دو تا کفشاشو هم جا گذاشت....

                                    پایان

پ.ن:ممنون از همه دوستای عزیز و با صفای خودم که همیشه با نظراتشون منو محظوظ می کنن.

مسیل عشق(قسمت اول)...

توی این شهر غریب                                    میون آدمای پر فریب

دختری بود همه فن حریف                            با تنی باریک و ظریف

موهاشو هی سیخ سیخ می کرد                  به پاشنه کفشاش میخ می کرد

قهقه هاش تمومی نداشت                    سر به هوا‏ موبایلشو تو کافی شاپ جا می ذاشت

هر روز یه جور ‏ یه تیپ ‏ یه رنگ               پر بود کمدش از مانتوهای کوتاه و تنگ

کفشاش همیشهء خدا سرخابی بود            ‏لبای کوچیکش روزو شبا عنابی بود

مامانش هیچوقت خونه نبود                  واسه جر و بحسشون بهونه نبود

دختره شبا  تو رستوران بود   یا عینک به چشم تو پاساژ بوستان بود

یه روز اما یه چیزی دید                          یه دفه نگاه عاشق و تیزی دید

قلبشو این نگاه شکافت                         زور زورکی خودشو نباخت

صاحب این چشما یه جوون بود            جوونی که دلش تو خون بود

طفلک اصلا؛ امروزی نبود                        کار و حرفشه ش آخه زر اندوزی نبود

آخه جوون عاشق بود                            پیش خدا لایق بود

جوون به چهره ریش داشت                  به قلبش هم آتیش داشت

شب که می شد یواشکی                     سر سجاده می رفت پنهونکی

به درگاه خداش دعا می کرد                 تو غصه هاش خودشو رها می کرد

که:؛ ای خدای من ! من عاشقم             می دونم اما عاشقی نالایقم

آخر چه بود که این عشق نابود من ؟     که برده همه هست و بود من؟

عاشق شده ام به یه حوری رنگی           دختری با یه قلب تیره و سنگی ؛

دل دختره اما لرزیده بود                      نظیر این نگاه تا حالا ندیده بود

دنبالش رفت پرسون پرسون ؛            بچه ها ! این پسره رو دیدین تو محلمه مون؟

دوستاش همه نیشخندش کردن         از دیدن پسره منعش کردن

؛اون مثل بسیجیاس ؛ روشی؛            می شه به ما بگی چرا دنبالشی؟

پسره اون پایینا تو خونه کلنگی          بی کس دلخوش بود به زندگی

دختره رفت تا جنوب شهر جایی          که عقلشم نمی داد سر

رفت و رفت تا رسید در خونشون          در زد و به انتظار و ایستاد اون

در رو باز کرد اون جوون                      خشکش زد از دیدار مهمون

………

. ادامه دارد

مزاحم از نوع ...

ساعت 9 صبه، ممو مرخصی ساعتیه:

رگ مخش با صدای زینگگگگگگگ تیلیفن پاره می شه!

ممو خواب آلو : هاین؟؟..بله؟؟

یارو: ســــــــــــــــــــــــــلام ع‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ـــــــــــــززززززززیم!

ممو: شوما؟؟ (حالا صدای طرف آشناس هاااااااا مال یه خاطره کهنه و دوره مرده شور برده که زیاد هم اهمیتی نداشته!)

یارو: من  چی چی ...سوسکه م! دیشب از آمریکا برگشتم!!

ممو انگشت به دهن تو دلش(تو بری آمریکا ، آمریکا کجا بره؟؟): هاین؟؟ اشتباه گرفتین آقا!!

یارو در حالیکه سعی می کنه صدای آلن دلُن رو تقلید کنه:دروغ می گی! می خوای اذیتم کنی! اون چیزی رو بهت قول داده بودم ، برات آوردم!

ممو خمیازه کشون:آدمتو اشتباه گرفتی! من ازدواج کردم! متاهلم!

یارو با صدای آلن دلن: اینم یه دوروغ دیگه س! واسه اینکه دیر بهت زنگ زدم!

ممو: مزاحم نشین آقا! وگرنه می دمتون دس 110 !

یارو که ملومه دهنشو کج کرده: صد و چند؟

ممو: صد و ده!

بعد دقی گوشی رو قطع می کنه!

پی نوشت: بچه پرروی  زاغات!

پس نوشت: روز ولنتاین مبــــــــــــــــــــارک دوس جوناااااااااااااااااین شوکولاتا هم تقدیم به همه تون!!

مارکداری

دیدین بعضیا چقدر مارک  لباسا براشون مهمه و  یه کفش مارک Zara   می بینن ، با شیکم خودشونو می ندازن روش و  حقوق  2 ماهشونو پیش می دن و بقیه پول کفشو قسط می بندن؟

یکیو می شناسم که خودش و شوهرش  هرچی پول دارن خرج مارک لباس می کنن و از اجاره نشینی تا آخر عمر هم باکشون نیس! حقوق شوهره خوبه  ماهی 5/2 میلیون تومن !

اما همه لباساش از کراوات گرفته تا  ببخشید لباس زیرش باید بالای 100 تومن باشه!

نمی دونم چه مرضیه که به جون اینجور آدماس؟        

من که ولنتاین پارسال واسه ابو به همرا چیزای دیگه ای که خریدم یه جف جوراب زپرتی ایرانی خریدم که تا همین امروز که می پوشتش ، آخ نگفته!

مگه چه فرقی می کنه که جورابی که تو کفش می ره و عرق می کنه و  بو می گیره و به هزار جور گند کشیده می شه ، از چه مارکی باشه! هاین؟؟

من که عمرن  پول داشته باشم و برم تو خونه رهنی بشینم و اثاثیه مو هر سال  بکشم اینور و اونور  ، اما جورابم مارک Zara باشه!

بودن با همچین شوهری که انگار از دماغ فیل افتاده و غیر عینک مارکدار چیزی به چشش نمی زنه و تو سوپ هم دنبال هویج مارکدار می گرده  از تو هم انتظار داره که براش همیشه Zara بخری ، یه مخ  آکبند واسه سر و کله زدن، می خواد !

پی نوشت: ما که نداریم!

دوست لوند ممو ی خوش بین!!!

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

راضی نیستم!!!!!

من اصن از کارم راضی نیستم! از مدیر و اون زنیکه که کار منو می دزده راضی نیستم! از آدمای اطرافم هم راضی نیستم! از دونه اینا و خاله اینا و نینا اینا راضی نیستم!‌ از سی سی اینا راضی نیستم!‌می خوام سر به تن لی لی خانوم نباشه با اجازه تون!

از مراسم ختمی که برا بابا بزرگی نازنینم گرفتیم و اون همه حرف و حدیث مسخره و مزخرف اعصاب زن ، درس شد راضی نیستم! ازین فامیلای دونه اینا که اینقده خودخواه و بیخود و بی معرفتن راضی نیستم!  

از آدمای دورو راضی نیستم! از آدمای منافع طلب فرصت طلب راضی نیستم!

آخیش یه کم سبک شدم!!!!

پی نوشت با عقش:‌ اما از ابویی راضیم!!! قلبونش برم من!!

دعوا

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.