تجربیات بچه داری برای نومادران(قسمت چهارم)

این قسمت واقعا مهمه و توصیه م به اون دسته از مادرهایی که بارداری پر خطر داشتن یا به دیابت،فشار خون مبتلا بودن و در سابقه فامیلیشون کسی رو داشتن که مشکل ریوی داشته،اینه که حتما این قسمت رو بخونن.

رو ادامه مطلب کلیک کنید... 

 اول بگم که نوزادان زیر یک ماه به شدت آسیب پذیرن.اگر در معرض ویروسی قرار بگیرند،بلافاصله مبتلا می شن.توصیه اینه که تا 40 روزه گی بیرون نبریدشون و با افرادی که ناقل بیمارین،به هیچ وجه برخورد نداشته باشین.

ذات الریه در کودکان(زیر یک ماه)

این بیماری معمولا از طریق ویروس یا باکتری وارد بدن نوزادان زیر یک ماه می شه.ممکنه نوزاد چند روزه بعد از یه سرماخوردگی کوچک دچار این بیماری بشه و علایمی نداشته باشه.

تو این بیماری ریه های نوزاد پر از چرک می شه و عفونت وارد خون می شه و خدای ناکرده ممکنه موجب مرگ نوزاد بشه...

مرگ و میر ناشی از این بیماری تو نوزادهای زیر یک ماه خیلی شایعه.

علایم این بیماری در نوزادان زیر یک ماه، تند تند نفس کشیدن،بی قراری، خوب شیرنخوردن و بی حالیه.

اگر نوزاد چند روزه تون تب نداره و سرفه نمی کنه،فکر نکنید که مشکلی نداره! اگر تند و تند نفس می کشه،خس خس سینه داره،بی حاله و خوب شیر نمی خوره،حتما باید بیمارستان بستری بشه...حتما!

باید از ریه ش عکس برداری بشه تا مطمئن بشید چرک نکرده.اگر دکترتون گفت مشکلی نداره،به یک دکتر دیگه که متخصص ریه اطفاله، نشونش بدید و تا از ریه ش عکس نگرفتید،بی خیال نشید!!

حتی اگه با همسر و دکتر دعواتون شد! بالاخره یه عکسه!اگر چرک نداشت چه بهتر خیالتون راحت می شه...اما اگر چرک داشت،زود به داد بچه تون رسیدید.

این بیماری موذیه! من از دور و بر خیلی شنیدم که همینطوری یه بچه چند روزه از دست رفته!

مثال:

یه خانم جوون دختری به دنیا می یاره که از هر نظر سالم بوده و مشکلی نداشته اما بعد از 20 روز نوزادش دچار ذات الریه می شه( یعنی بی حال بوده،کم شیر می خورده و تند تند نفس می کشیده اما تب و سرفه نداشته)

پیش هر دکتری می برتش،همه می گن خوبه!چیزیش نیست!در صورتیکه این بچه باید بستری می شده...حتی بردنش بیمارستان مفید که مخصوص کودکانه اما اونا قبولش نکردن! گفتن باید از ریه ش عکس بگیریم.از ریه که عکس گرفتن دیدن،ریه ش پر از چرکه،بعد بستریش کردن اما بچه نمونده و فوت کرده...

این مساله برای مادرش خیلی دردناک بود...خیلی...از دست دادن یه نوزاد 26 روزه خیلی سخته...خیلی...

آدم 9 ماه منتظر باشه و بعد بچه ش با یه بیماری مرموز که علائم خاصی نداره،از بین بره...

پس حواستون رو خوب جمع کنید و نوزادتون رو مرتب چک کنید...حتی اگر خسته بودید...حتی اگر بیخوابی امونتون رو بریده بود!

به تجویز دور و بریهاتون هم زیاد گوش ندید(همونایی که مدام می گن این بچه هیچیش نیست!چرا رو بچه عیب می گذاری؟بیخودی پول خرج نکن!بچه بزرگ می شه!! ما بودیم اینقدر دکتر نمی بردیمش!).

حس ششم یک مادر در مورد فرزندش خیلی قویه! به حستون اعتماد کنید.اگر حس می کنید خدای نکرده،نوزادتون یه چیزیش هست به حرف بقیه کاری نداشته باشید! تا دکتر نبردینش و خیالتون راحت نشده،ول کن معامله نباشید.

همیشه یک متخصص خوب و حاذق اطفال می تونه امین و نجات دهنده کودک شما باشه.

اندازه گیری تب نوزاد:

دمای دست و پا و پیشونی نوزاد ،هیچوقت نمی تونه دمای مورد نظر برای اندازه گیری تب رو بهتون بده.برای اندازه گیری تب،باید دستتون رو پشت یر نوزاد بگذارین و تبش رو اندازه بگیرید.اگر حس کردید داغه،تب داره...تب سنج دیجیتالی هم می تونه کمکتون کنه اما تو 80 درصد موارد باید نیم درجه به عددی که تب سنج بهتون می ده اضافه کنید.

ذات الریه در کودکان بالای یک ماه:

نوزادهای زیر یکسال هم آسیب پذیرن.

ذات الریه در کودکان بالای یک ماه،با تب و تنگی نفس و سرفه و کبود شدن ناخنها همراهه.

در این جور موارد باید سریعا به پزشک متخصص مراجعه بشه و دارو و مراقبتهای ویژه دریافت بشه.

حرف آخر

مادرهای عزیز،خواهش می کنم از اسم بیماری نترسید...مثلا" وقتی می بینید نوزادتون علایم رفلاکس رو داره،از ترس یا خودخواهی (اینکه بچه من بهترینه و سالمترینه و هیچوقت مریض نمی شه) پنهانش نکنید.نگید هیچیش نیست درست می شه...لازم نیست همه جا جار بزنید که بچه تون رفلاکس داره یا خدای ناکرده ذات الریه کرده،فقط کافیه به خودتون بگید:بچه من رفلاکس داره،ذات الریه داره...بچه من یه چیزیش هست...باید ببرمش دکتر و درستش کنم...

درسته مادربزرگهای ما همینطوری بچه بزرگ می کردن:شیر می دادن و می زاشتن یه گوشه و می رفتن دنبال کارشون اما شرایط امروز با اون موقعها خیلی فرق می کنه.اون موقعها اینقدر آلودگی و پارازیت و استرس نبود.

بیماریهای جدید مال شهرهای بزرگ و آلوده ای مثل تهران و اصفهانه...هرگز برای دکتر بردن کوچولوتون دست دست نکنید.

سریع اقدام کنید.

امیدورام این توصیه ها به دردتون خورده باشه.

باز هم مطلب مهمی به نظرم رسید، می نویسم براتون.

روزتون خوش...