کم توقع باش!

همیشه به خودم و اطرافیانم می گم: کم توقع باش!انتظار نداشته باش که هر کاری تو برای کسی کردی،اون هم برای تو عینش رو انجام بده...چون آدمها متفاوتن! ممکنه کاری که تو برای کسی کردی،انقدر تو چشمش بزرگ نباشه که بخواد جبران کنه...

اما خوب...بعضی وقتا ممکنه حس کنی انرژی بیش از لیاقت اون شخص گذاشتی و اونوقت طرفت به جای تشکر،کلفت هم بگه ، تیکه هم بندازه و تندی کنه و بعد افتخار کنه که رکه و به کسی رو نمی ده...

بعد تو یه ماجرایی که یه نفر مشکل دار معلوم الحال!! جوری بهت غرضورزی کرده که نیتش مشخصه و همه بیماری روحی روانیش رو تایید می کنن،خودش رو بندازه وسط و از اون طرفداری کنه...کما اینکه همه بریزن سرش و بگن داری اشتباه می کنی!حرمت نگه دار و اون طرف مشکلات عدیده داره و طرفداری کردن نداره!

نمی دونم اسم اینجور آدمها رو باید چی گذاشت؟بهشون گفت دورو؟ یا...؟ کلمه درستی براش پیدا نمی کنم...

یاد یه مساله ای می افتم: بعضیها هستن که تا می بینن شهر شلوغه،خودشون رو می ندازن وسط و هیاهو می کنن تا مطرح بشن...اونم در مورد مساله ای که اصلا ربطی بهشون نداره و باید خودشون رو سنگین نگه دارن و درباره ش سکوت کنن!

اما خوب...همون بعضیها هول برشون می داره که خیلی مهمن!اما اینطوری نیست...به همون اندازه که فکر می کنن،بزرگن آدمها در موردشون پیش زمینه خوبی ندارن!همه به تدریج از دور و برشون پراکنده می شن و می رن ...اونوقته که متوجه می شن،خراب کردن و خیلیها رو از دست دادن...همون خیلیهایی که در طول چندین سال جمع شده بودن و شاید باید چندین سال دیگه بگذره تا دوباره دوست بدارن و جمع بشن که اون هم حتمی نیست...

اما مطمئنا در حال حاضر این خیلیها از دست رفتن و شاید دیگه هیچ وقت مثل سابق نشن و به کل همه چیز رو تموم کنن و به این نتیجه برسن که: در مورد اون آدم کاملا اشتباه می کردن...

کتاب نوشت:فردا با معرفی کتاب آپیم...

خاموش نوشت: یکتای عزیز...من همون موقعی که گفتی برات ایمیل کردم...متاسفانه الان هم به اون ایمیلم دسترسی ندارم که دوباره بفرستم برات...بگردی پیداش می کنی.