دوستانی بهتر از آب روان...

چقدر خوبه وقتی اول صبح وبلاگت رو باز می کنی،از چند تا دوست خوب و قدیمی چند تا کامنت انرژی بخش پر از اسمایلی قرمز داشته باشی...

چقدر خوبه که بعضیها اینقدر انرژیشون مثبته و اول صبحی به آدم روحیه می دن و به دور از حاشیه ان...

چقدر خوبه که همچین دوستایی داری و می دونی یه جای تو گوشه همین دنیا هستن و به یادتن...

اونوقته که براشون دست تکون می دی و بعد یه لبخند از فراسوی روحت،روی لبت می شینه...

پینوشت:

نانازی!

آخه تو چی شدی یه دفعه؟؟کجا رفتی دوست خوبم؟

انقدر دلم گرفت وقتی نوشتی غروب من!

آخه کجایی خوب...یه چیزی بگو لااقل!

انقدر...