اعلان جنگ!

الان که همه چی داره به یه سویی می ره که درب داغون بشه،بیاین قدر زندگیامونو بدونیم...

چشم و هم چشمی رو بزاریم کنار...به همینی که داریم قانع باشیم!آروم باشیم...تو این اوضاع اقتصادی که امیدی به هیچ چیز و هیچ کس نیست و هر لحظه ممکنه همه چیز به هم بریزه،باید زندگی کرد و قانع بود!

بیاین اینقدر واسه تجملات بیشتر،واسه داشتن ماشین بهتر،خونه بالاتر،همدیگه رو اذیت نکنیم!

اگه بشه که خیلی بهتره! اگه که نه صبر کنیم!به هر چیزی متوسل نشیم! وقتی نداریم،نداریم دیگه! فشار نیاریم...

اوضاع هیچ چیز خوب نیست! دنیا از نظر اقتصادی فلج شده!یه کم به خودمون بیایم...یه کم اوضاع دور و برمون رو درک کنیم...حسادت اصلا" چیز خوبی نیست...خانمان براندازه!مثل موریانه پایه های یه زندگی رو می خوره و از درون تهی می کنه...یه دفعه چشم باز می کنی می بینی به خاطر همین چشم و هم چشمی و حسادتها،صد تا چروک افتاده زیر چشمت و با هیچ کرم ضد چروکی هم از بین نمی ره!روزی 1 تومنم خرج کنی،درست نمی شه که نمی شه!

لحظه ها رو از دست ندیم! لحظه هایی که معلوم نیست فردا باشن یا نباشن!

اعتباری به آینده نیست...پس تو حال زندگی کنید...فرصتهای با هم بودن رو از دست ندید!

زندگی تو ایران سخت شده...نزارید همین یه قطره آب هم از کفتون بره...نزارید وقتی این قطره که چکید،افسوس بخوریم و بگیم کاش بود...کاش حرومش نمی کردیم...

نزارید سرنوشت کاری با آدم بکنه که حسرت گذشته روحمون رو خراش بده...