کتاب نسل من...

اول بگم که این پست اصلا" ربطی به پست برداشت آزاد نداره!خیلی وقت پیش نوشته شده و الان آپ شد!

نمی دونم چرا اطرافیان من،با اینکه خودشون اونقدر کتابخون نیستن و تو عمرشون شاید 10 تا کتاب هم نخونده باشن،هی سعی دارن به من بقبولونن که رمانهای ایرانی که الان تو بازاره و تو بورس،بیخوده و به درد نمی خوره یا سبکه!یا اینکه من باید آثار دهن پر کن و گنده و ترجمه(که امروز اونقدر بد ترجمه و ویراستاری می شه!!) رو بخونم که یه چیزی بارم بشه!

تو پرانتز بگم:حالا طرف به من اینطوری می گه ها!ممکنه پنهونی تو اتاق خونه ش پر از رمانای ایرانی باشه و10  دفعه طلایه و همخونه رو خونده باشه!

این حرف شاید تا حدودی درست باشه اما به نظر من منطقی نیست!چون من یه رمان خون ساده نیستم!از 8 سالگی کتابهای هم سن و سالام و بعضا" بزرگتر از سنم رو خوندم...تمام شاهکارهای کلاسیک دنیا که متعلق به الکساندر دوما(پدر و پسر)،چارلز دیکنز،اونوره دوبالزاک،امیل زولا،خواهران برونته(اکثرا" اوریجنالهاشو خوندم!)فرانسیس کافکا،مارکز،جمالزاده،بزرگ علوی،صادق چوبک،اسماعیل فصیح،سیمین دانشور و...جویدم که الان به این مرحله رسیدم!

واقعا" دیگه حوصله م نمی کشه کتابی مثل زنبق دره یا چرم ساغری بالزاک رو با جزییات بخونم...الان دلم فقط و فقط رمان ایرانی ای می خواد که لطیف و عاشقانه باشه!به مشکلات روز ایران بپردازه...شخصیت اصلی داستان،همین آدمی باشه که داره از جلوم تو خیابون رد می شه...تو یه کلام ملموس باشه!دیگه حوصله ندارم بدونم تو فلان قصر فرانسه در زمان ناپلئون چه اتفاقی افتاده و اونا با چه چنگالی استیک می خوردن!یا الان کدوم کتاب برنده جایزه ادبی دنیا شده...

دوره و زمونه برای من عوض شده!الان آدم باید نسبت به دوره خودش هر چیزی رو بسنجه!

راستشو بگم؟رمان صد سال تنهایی مارکز اصلا" و ابدا" بهم نچسبید از بس که دور از ذهن و پرت بود!!بر عکس رمان کافه پیانو،امن-آبی-آرام،عادت می کنیم،طلایه،مهر و مهتاب،نوبت عاشقی و آرام بهم چسبیدن بد!!اونقدر قشنگ مشکلات جوونهای امروز رو در لفافه عشق و شخصیت سازیهای امروزی بیان می کنه و راه حل پیش پای آدم میزاره که وقتی خوب دقت کنی،می بینی شاید تو زندگیت،همچین اتفاقی افتاده باشه و منبع رشد یه مشکل بزرگتر باشه که نیازمند توجهه...اما تو به راحتی از کنارش گذشتی...به نظر من این رمانها برخاسته از همین جامعه ن و متعلق به مان!نباید ازشون فرار کنیم یا به چیپی و سبکی متهمشون کنیم...کافیه فقط یه کم چشمامونو باز کنیم ,ژستها و تیریپهای کاذب رو کنار بگذاریم !