چرخ و فلک...

...

 امروز نیستید اما عطر خاطرات کودکیم که لا به لای دفتر شعرهایم می پیچد یاد تو و او را زنده می کند...

یاد تابستانهای رنگی و چرخ و فلکی الوانی که سرم را به دوران می انداخت و با صدای شٌرشٌر آب حوض کوچک آبی میان حیاط آب پاشی شده و مستی گل رزهای صورتی و قرمز در پس زمینه بعدازظهری آفتابی و پر رخوت،می آمیخت و به تن تبدار کوچکم که یک نفس طول کوچه را برای دیدنتان،دویده بود،خنکی و سرزندگی هدیه می کرد...و من خستگی امتحانات خرداد را به خنکی رختخوابها و پشه بندهای بام بلند و پر از ستاره تان می سپردم...

نمی دانید که بودنتان چقدر خوب بود و حال ،نبودنتان کابوسی ست همیشگی که در طول شبهای بلند آذر هم تنهایم نمی گذارند...

این دل من همیشه تنگ می ماند و عکسهای سیاه و سپید قدیمی و آن عکس کوچک کنار آیینه اتاق خوابم را برای تازه شدن دیدارتان،هر روز غروب،در پی چیزی،می کاود و می کاود...

دلم به این خوش است که هر پنجشنبه برایتان خیراتی می دهم و فاتحه ای می خوانم...

دلم به این خوش است که لحظه دیداری هم هست...در پس روزهای فرداهایی دور...در پشت کوههایی که قصر شاه پریان قصه ها،سر در ابرها دارد...

مادربزرگ های افسانه های کهن،مسافران خواب من،شما که روزی مادر بودید و حال دیگر خفته اید،روزتان مبارک...

پینوشت:راستی از آن دنیا وبلاگ مرا می خوانید؟؟یا سایلنت می آیید و سایلنت می روید؟هان؟