پاییزان

این روزا که بوی برگ بارون خورده و خاک غریب داره غوغا می کنه،یه دلهره خاص اٌفتاده تو جونم!انگاری دارم از نو ،تازه می شم...از نو عاشق می شم... 

 بعضی وختا فک می کنم این که باید از حسام تو این عطر برنج خانوم  بنویسم، یه وظیفه س!اگه ننویسم از یادم میره یا بعدها ممکنه به نظرم ملموس نیاد! 

آدم وختی عاشقه همه چی انگار پٌررنگتره!آسمون آبی تره...درختا سبزترن...جیک جیک گنجیشکا گوش نوازه... اصن هوا یه بوی دیگه ای داره! البته اگه عاشق باشی و پاییز باشه که فبهالمراد!انقده تو نظرت همه چی رنگی و ملس و لطیفه که دلت می خواد درختا رو بغل کنی...دس کنی تو جوب آب،همین جوب آبی که تا همین چن وخ پیش بی خیال از کنارش می گذشتی .... 

 همین کلاغایی که رو درخت چنار قارقار می کنن ،می شن خاطره واست!انگاری همه دارن بهت لبخند می زنن...انگاری همه چی شیشه ایه و همه می تونن تپشهای قلبتو، تو سینه ت ببینن. 

شبا ستاره ها به زمین نزدیکن و می تونی دس ببری و چن تا ستاره رو تو مٌشتت بگیری! وختی ماه در می آد،می خوای ببوسیش و باهاش حرف بزنی...از معشوقت براش بگی...هر آهنگی برات یه معنی داره...همه چی وصل می شه به طرف! 

دوس داری تنها باشی و فقط به اون فکر کنی...به وصالش ...به اینکه تو بغلش باشی و اون زیر گوشت برات از تمام حساش بگه...اصن همون گرمی دستش برات خداس!دیگه ته تهشه!ته خوشبختی...  

اگه اینطوری نیس ،خاک بریزین رو شصتم!! 

عید همگی هم مبارک!