شب به یاد ماندنی!!!

 دوباره اضافه کرد:فک کنم خودم گوشی ابورو چش زدم! چون ۲ روز قبل بهش گفتم: کاشکی جای گوشیت بودم و تو هم هی منو رو گوشت فشار می دادی!! آخه من گوشای ابو رو خیلی دوس دارم!!

تو این هیری ویری و اوضاع خراب ، حتمن باید یه چیزی پیش بیاد که قوز بالا قوز بشه! داشتم واسه وبلاگم دنبال مطلب می گشتم که "مطلب" خودش آوار شد رو سرم!  

دیشب ساعت 11 شب آق ابو خان دندون درد گرف.البته ایشون 1 ماهه که دندون عقلشو به دس یه جراح لمپن گیج مرخص کرده.جراح محترم بی حال هم نکرده یه بخیه چیزی بزنه روی لثه ابو.واسه همین از مسافرت تا دیشب دندونه مغز ابو خان رو پیاده کرده!  

خلاصه ما که دیدیم این تو بمیری ازون تو بمیری ها نیس،پاشدیم و شال و کلاه کردیم و رفتیم دندون پزشکی شبانه روزی تو غرب تهران.دکتره محترم مارو 2 ساعت تو نوبت گذاش! منم که خفن خوابم می اومد همونجا رو صندلی خوابم برد،ابو خان از درد دندون مغزش داش منفجر می شد...بعدش هم هی آب پر می کرد تو دهنش تا روی دندونه بمونه و دردش ساکت شه. در همین اثنا ایشون به دستشویی رفتن و گوشی 400 هزار تومانی نازنینی رو که ممو جان با عرق جبین و بعد کلی پرس و جو و تحقیقات گسترده و پیگیر براش خریده بودو صاف به چاه مستراح سپردن!! ساعت 2 نصفه شب ، زنگ زدیم مقنی و تخلیه چاه! مردک با هزار جور ناز و ادا و عشوه خرکی، کوبیده اومده اونجا! وسایل با خودش نیاورده ، دسشو به کمرش زده و بالای چاه وایستاده و داره اون تو رو دید می زنه که بین اون همه چیز میز گوشی نازنینو می بینه یا نه؟ 

 آخرشم با فنر و میله و کوفت و زهرمار هم این گوشی در نیامد که نیامد! دندانپزشک محترم خنگول هم بعد 2 ساعت یه لنگه پا نگه داشتن ما هیچ غلطی نکرد و فقط یه کلسیم گذاش رو دندون ابو و گف: خوش اومدی!! تموم شد! الان ساکت می شه! (کاری که از اولش باید انجام می داد!!!) گوشی هم فدا سرت... 

 تو راه برگشت به ابو گفتم: مث اینکه همه چی امشب دس به دس هم داده بود که فقط کادوی تولد تو به گُ... بره ؟نه؟ 

 نتیجه این که دیشب یه فص جانمان در آمدو ساعت 4 صبح کپه مرگمان را گذاشتیم....!!       

پینوشت: به یاد همه آنهایی که من خواب بودم و رفتند،سکوت می کنم...اشک می ریزم و سیاه می پوشم... شاید که بتوانم دینی را که به گردنم نهاده اند ادا کنم...