من فکر می کنم...

تنها که می شم و دور و برم ازین هیاهوها و برو بیاهای مراسم و خریدای  ناتموم و نفصه کاره ، خالی می شه، یا فیلم می بینم یا می رم سراغ کتابای نخونده م! بعضی وختا هم فقط فکر می کنم:

همیشه از بقیه انتظار داریم که اونطور که ما فک می کنیم تو موقعیتای مختلف ،عکس العمل نشون بدن ! اما وختی نوبت خودمون می رسه هندل می زنیم و اون عکس العملیو که به نظرمون اصن خوب نبوده ، بروز می دیم!

به قول معروف : مرگ برا همسایه س!

مث خاله خانوم بنده که رفتار بقیه رو تقبیح می کنه اما خودش دقیقن چن وخت بعد از خودش همون رفتار قبیحه رو  در می کنه! وختی هم که متوجه ش می کنی "اگر " و "مگر" می کنه و اعصاب به  هم می ریزه!

خلاصه اینکه  وختی آدم توانایی انجام کاری رو تو خودش نمی بینه ، نباید اونو به دیگران گوشزد کنه و توقع داشته باشه بقیه انجامش بدن!

پس و پیش نوشت: دوس دارم زودتر عید بیاد و این مراسمای ما تموم بشه!‌  

اینم کادوی ولنتاین ابو خان! یه هاپوی پخش شده!