غرفه داری با اعمال شاقه!!!

پای چپمو  می ندازم  رو پای راستم و به انبوه جمعیت خیره می شم! زانوهام داره از درد می افته! کمرم داره دهن وا می کنه!  ملت  دارن از سر و کول ما غرفه دارا بالا می رن و  سوالای هچل هفت و  الکی می پرسن!  بعضی هاشون  چون چن تا دخمل خوشگل دیدن ، فقط می خوان  سرگرممون کنن و به قول معروف ل..ا..س بزنن!(ای سر تخته بشورنشون!!!)

یه دفه یه صدا از پشت سر  بهم می گه: خانوم ممو لبخند ... لبخند بزن به مشتریها!!  تو دلم می گم: ای مردشور تو و اون مشتری نماها و  این آدمای داغونو  ( بلانسبت شما دوس جونا)  ببرن !  نمی تونم لبخند بزنم!  داغون شدم! فکم پیاده شد!  کف آوردم! اصن مگه من تو قسمت فروشم؟؟؟ ای مردک زبون نفهم .... سگ..... سگ!  (ببخشید!! وختی یه نفر بره  رو اعصابت  هلکوپتری بزنه ، آدم بی...حیا می شه  و  فش می ده خوب!!!)

رومو بر می گردونم و  می ره بالای غرفه و  تو آبدارخونه یه ر...د...ب...و...ل که ابو برام صب خریده ، رو می زنم به بدن! گور بابای اون!!

این چن روزه  مغزم پیاده شد به خدا!  اینقده عصبی بودم که  اگه تو  طول روز 4 لیوان نسکافه و  2 تا ر..د...ب...و...ل نمی خوردم  ، نا نداشتم  چشامو باز کنم چه برسه به Present   کردن و بدو بدو کردن!‌

شب تو ماشین بعد  نیم ساعت تو سرما وایستادن ، ابو می گه: ممو! تو زن خوبی نیستی! چقدر کار کار؟؟ این چه وضعشه؟؟ وختی می آی خونه صورتت مث میتاس !‌وختی می ب...و..س..م...ت ، باید غسل میت هم بکنم!!

من با بغض می گم: مگه چن روزه؟؟ 4 روزه ! زودی تموم می شه!  از همه حرف می شنوم ، تو هم ...!

جیغم میره هوا!!!

پس و پیش نوشت: ای  خدا!‌ چرا همه فقط از من توقع دارن؟  چرا  بقیه تو غرفه پاشونو رو پاشون انداخته بودن و ریلسک  هرهر کرکر می کردن و من فقط با این زبون نفهما چونه می زدم؟ چرا  شوهرم  درکم نمی کنه؟ 

اینم چن تا عکس از ما: 

 حذف شد.