من و تو و ما

نازنین مادر...

امروز روز بزرگی ست.

روز دو نفره شدن من و پدرت زیر یک سقف مشترک...

عطر تن تو در تمام خانه پیچیده و من به تعداد تمام رگبرگهای درختان،قسم خورده ام که تا آخرین نفس از تو مانند جانم محافظت کنم و مادرت بمانم.

چند سال پیش نمی دانستم که روزی می آید که من سالگرد ازدواجم را با نوزادی 15 روزه جشن بگیرم.

آن روزها نمی دانستم که تو در آسمانهایی و در زمین به دنبال جایی برای فرودی...

نمی دانستم که من امروز 30 مهر 92،حسی شیرین خواهم داشت و هرگز از مادر بودنم خسته نمی شوم حتی اگر شب بیداریها و چشمان بی فروغم به دلیل وجود تو باشد.

تو بهترین هدیه ای برای سالگرد یکی شدن من و پدرت...

دستت را به من بده بهترینم...

دستت را به ما بده...

که این دست کوچک به تازگی دریچه دنیایی آرام و بزرگ را پیش چشمانمان گشوده است...

15 روزه گی ات مبارک کوچکم...