زن ستانی!

ابو:خوب چه خبرا پشنگ خان؟

پشنگ خان دوست ابو: بد نیستیم...همچنان تنهاییم...تو بگو چه گلی به سرم بگیرم؟عزب اوقلی موندم!

ابو:مگه زن نًاٍستادی؟

پشنگ خان:نه هنوز!مورد خوب گیر نمی آرم...

ابو: پس شیوا چی شد؟

پشنگ:نه بابا!اون قدش کوتاه بود...به درد من نمی خورد که!خیلی هم عشوه شتری می اومد!

ابو: چه ربطی داره!! یکی دیگه م بود قبل اون...اسمش چی بود؟

پشنگ خان:آهان! شیما رو می گی؟نه بابا! اون گردنش زیادی دراز بود...

ابو:چقدر چرت و پرت می گی!!یادمه اون موقه ها یکی رو خیلی دوس داشتی...

پشنگ خنگ:آره! شبنمو خیلی دوس داشتم...!عاشقش بودم...اما نشد!باباش نداد!

ابو: تو هم ول کردی دیگه؟نه؟

پشنگ شوت:آره!حوصله چًلٍنج نداشتم!اعصاب کشمکش ندارم...الانم دارم از تنهایی می میرم!

ابو:تقصیر خودته!از بس ایرادی و بی عرضه ای!

پشنگ خٌل:نه خیلی...تازگیا یه همکار جدید اومده شرکت،دختر خوبیه!باهاش دوستم...

ابو: خوب !برو و کارو تموم کن دیگه!

پشنگ جلف:نه بابا!شیرین به سایز من نمی خوره!خیلی لاغره!باباشم پولدار نیست...

ابو در حالیکه پشت گردن پشنگو گرفته و نزدیکه که با یه مشت بزنه تو مخ پوسیده ش:مرده شور این سلیقه ت...خ...ببرن!پاشو گم شو از جلو چشم!!