چشم به راه

می دونم امسال هم چشم به راهی...آخه باز داره اسفند می شه...

می دونم دلت یه قابلمه بزرگ فسنجون پر از گردو و کوفته قلقلی و قورمه سبزی می خواد با چند تا دیس برنج زعفرونی فرد اعلی...

می دونم خودت که بودی،از این خوشمزه تر درست می کردی...و همیشه به خاطر من برای مهمونیات کنار غذاهای رنگارنگت قورمه سبزی می زاشتی...

پس خواب دونه بی حکمت نبوده...

می خوام این 5 شنبه خودم برات خیرات بدم...می دونم عاشق این بودی که یه روزی نوه بزرگت عروس بشه و تو بری خونه ش و مهمونش باشی...

اما خوب...!سرنوشت نذاشت دیگه عزیزکم...!

باید به همین اکتفا کنم...باید دلمو خوش کنم به اینکه ریسمون نامریی خیر و فاتحه این خیرات از خونه من تا ته اون دنیا کشیده می شه و به تو می رسه...

به این دل خوش کنم که تو باز به خوابم بیای و خواب خوش منو پر از دونه های برنج کنی...