هفت درو بستی نمکی!

می گم این افسانه های کهن دوران کودکی هم تو جای خودشون خیلی درست و حسابی بودن ها!یه جایی بالاخره مصداق پیدا می کنن!شاید از اون دوران خیلی گذشته باشه اما خوب! انگاری تاریخ تکرار می شه...

چند شب پیش پارکینگ مارو دزد زد!حال آنکه امنیتش خیلی بالاست...100 تا چفت و بست داره!

ضبط ال سی دی دار یک و خرده ای به باد فنا رفت!مقصر کی بود؟یک مستاجر بی مبالات اسگل!! که داشته اثاث کشی می کرده و حسابی هم بی مسوولیته و خودش هم اعتراف کرد که در رو 12 شب باز گذاشته خیر سرش!

القصه ایشون تقبل کرده که نصف خسارت رو جبران کنه،اما کیه که بگیره!این مهمه!!

آقا دزده ریموت پارکینگ رو هم برداشته و در رفته که به خیال خوش خودش هر موقع خواست رفت و آمد کنه به پارکینگ!اما کور خونده!چون ما همون شب همه ریموتها رو عوض کردیم.

یه همسایه طبقه اول گیجو هم داریم که کرکر می خندید که خوش به حال ما که مال مارو نبرده...حالا قفل جدید زدیم در پایین و مسوول باز و بسته کردن در از ساعت 10 شب به بعد،همین همسایه گیجوئه شده!

نقل همون داستان نمکیه که تو یه قلعه بزرگ با 7 تا خواهر و برادرش زندگی می کرده و یه دیو سیاه،تو همون نزدیکی کمین کرده بوده تا به قلعه حمله کنه.همیشه نوبت یکی از خواهر برادرا بوده که 7 در قلعه رو ببندن،وقتی نوبت نمکی که آخرین برادر بوده،می رسه،نمکی از ترسش 6 شبانه روز دربهای قلعه رو می بنده و قفل می زنه.اما شب هفتم خوابش میبره و یادش میره،همون شب دیو سیاه می یاد تو قلعه و همه رو می کشه...

این همسایه طبقه اول هم همون نمکیه!ما می ترسیم شب هفتم،یادش بره و همون شب باز دزد بزنه به قلعه!!اما چون طبقه اوله و به در نزدیک،کاریش نمی شه کرد.

خلاصه اینکه این روزا هر چی بیشتر پیش میرم،بیشتر افسانه های دوران کودکی در مورد زندگیهای دور و برم صدق می کنه و بیشتر مثال پیدا می کنه!

هفت درو بستی نمکی!یه درو نبستی نمکی!!!