این مردمان چینی!

یه مهمون خارجی چینیه که کمپانی حمل داره و هر روز صبح تو شرکت ما اتراق می کنه تا الهی که ما شرکتو جارو کنیم و با خاک انداز بندازیمش بیرون!

طفلی مظلومه اما خیلی سیریشه و تا جواب نگیره بیرون برو نیست!!

چند روز پیش داشت تو لپ تاپش به ما عکسهای خونواده ش رو نشون می داد: همه جای دنیا یه خونه داشت: تو چین،تو هلند،تو دوبی و یه خونه هم تو سانفراسیسکوی آمریکا داشت...چه خونه ای بود! بزرگ...مبلمان شیک!تو یه محله پلکانی پر از گلهای نسترن سفید و صورتی که تو باغچه جلوی خونه ها کاشته شده بود!

واقعا حظ کردم وقتی داشتم عکسها رو می دیدم!

دو روز پیش وقتی داشت عکسها رو نشونمون می داد،یکی از بچه ها ازش پرسید: تو که همه جای دنیا زندگی کردی،ایران به نظرت چه جوریه؟ گفت: من اینجا رو دوست دارم اما دزدی توش زیاده!من یه بار داشتم جلوی متروی تجریش از مغازه ها عکس می گرفتم که یه دفعه گوشی اپلم رو ازم زدن!اینا چرا گوشی ندیدن!!!

منم با شنیدن این حرف خیلی عصبانی شدم!یه کمی هم عرق ملیم ترکید و یه حادثه ای رو براش تعریف کردم: ببین آقای جان!!! همین تابستون یکی از آشناهای ما با زن و پسر 5 ساله ش برای تفریح  یه هفته رفت چین!همون روزهای اول بچه 5 ساله ش گم شد!هر کاری کردن پیداش نکردن!حتی پلیس چین هم نتونست پیدا کنه بچه طفلی رو و بعد یه ماه از کشور انداختنشون بیرون چون ویزاشون تموم شده بود!معلوم نیست این بچه رو کشتنش،بردنش یا قاچاقش کردن و خوردنش (خبر دارین که تو چین سوپ نوزاد سقط شده هم درست می کنن؟؟؟به هیچی رحم نمی کنن!)اینجا گوشی می دزدن از خارجیا، اونجا آدم می دزدن از توریستا !!!

آقا چینیه باورش نمی شد!دهنش از تعجب باز مونده بود.می خواست ایمیل اون خونواده داغ دیده رو بهش بدم تا باهاشون مکاتبه کنه و دنبال بچه هه بگرده...

اما بچه ای که رفت دیگه رفت!وقتی خود پلیس نتونسته پیداش بکنه،دیگه چه کاری می شه کرد!تو یه مملکت غریب یه زن و شوهر جوون و بی دفاع با یه بچه ای که به پاش زحمت کشیده شده و بعد به این راحتی از دستشون رفته،چه کاری از دست آدم بر می یاد جز اینکه قید اون بچه رو بزنی!

بعدش تو دلم گفتم:اگه اینجا گوشی می دزدن،باز جای شکرش باقیه! باز بهتر از آدم دزدیه!اینجا همه گرسنه ن...اعصاب همه خرابه!با این وضع درب داغون!

اصلا" ولش کن! هی می خوام از این غول گرونی و گرد و خاکی که به پا شده حرف نزنم نمی شه!!!