وقتی که تو در خواب بودی...

وقتی می خوابی من به اندازه یک دنیا وقت دارم تا روزم را مرور کنم. تا باشم و خسته از روزی پر کار دمی بیارامم...همین دیشب بود که یک قوطی جدید از نسکافه خوش عطر ایگل را باز کردم تا باز خوابم نبرد و بنویسم...اما نشد!باز هم آمدم کنار تو و هرم گرم نفسهایت و باز شدم شاهزاده قصه شاه پریان و رویاهای تابستانی کودکی مرا درنوردیدند...

خواب چشمهایم را پر کرد و دست تو که زیر سرم آمد٬رفتم به دنیای رویاخیز قصر دختر تاجر و شیر...

راستی تو هنوز هم شیر قصه هایی.همان شیری که یال و کوپالی دارد و چون کوه با دختر تاجر است.حتی در روزهای سخت کاری و استرسهای شبانه روز دلار و قحطی ای مانند سراب،حتی فکرش هم ذهنم را خراب می کند.هنوز هم پرقدرت و محکم و پر تکیه ای و من همیشه برای مشکلهایم به تو می آویزم.

شبهایی که خسته ای و خوابت می برد٬در خواب نگاهت می کنم.معصومی.مانند پسرکی چشم درشت با نگاهی براق و شیطان.کسی که می خواهد دنیا را با شمشیر کوچکش فتح کند و عجب است که می خواهد و می تواند.

 هر چه می خواهم بنویسم وقتی تو در خواب بودی٬چه شد و با نوشته هایم چه کردم و با آن پنجره خواب آلود رو به صبح چه ها گفتم!نمی شود!نمی گنجد انگار!

تو نمی دانی که چه حالی دارد بیداری ! بیداری که با توی خواب باشد،بهتر از این نمیشود!