دو عاشق...

یه جوری به هم نگاه م کنن که انگار تازه به هم رسیدن. خیلی به هم می آن...انگار خدا فقط برای هم ساخته تشون و امر کرده تا روی این کره خاکی،فقط و فقط همدیگه رو پیدا کنن و با هم زندگی کنن .

مرد یه پراید تمیز و براق نوک مدادی داره اما مسافر کش نیست!حدود 45 ساله ست با موهای پرپشت مشکی و صورت اصلاح شده...زن هم زیباست و هم ظریفه ...حدود 40 سال!گونه های برجسته ای داره و همیشه یه شالگردن رنگی برای تیپ دور گردنش می ندازه که بعضی وقتا صورتیه و بعضی وقتا بنفش و سفید...

خیلی آروم و با طمانینه با هم حرف می زنن و آرامش از نگاه و وجناتشون می باره.مرد خیلی بی پروا و راحت بدون اینکه فکر کنه غریبه ای رو صندلی پشت نشسته، زن رو عزیزم و گلم صدا می زنه و تو صداش آرامش خاصی موج می زنه...زن هم همیشه یه لبخند صورتی به لب داره و انگشتاش روی دست مرد که روی دنده ست،می چرخه و بعضا" انگشتهای پر قدرت و مردونه ش رو بی توجه به اطرافش نوازش می کنه...همیشه موسیقی ملایمی این نوازشها رو همراهی می کنه...آهنگهایی مثل عشق بی گناه و روز جدایی...

نمی شه فهمید که ازدواج کردن یا نه چون هیچ کدومشون حلقه به انگشت ندارن!بیشتر شبیه دوستن تا یه زوج...چون برای همدیگه تازگی عجیبی دارن و هر 5 دقیقه یکبار تو چشم هم خیره می شن و ردیف دندونهای مرتبشون رو با یه لبخند پهن،به نمایش می زارن.وقتی تو ماشینشون می شینی موج انرژی مثبته که احاطت می کنه و صبح تو رو با یه شروع خوب،رقم می زنه...

ازشون خوشم می آد...روزی که ببینمشون،حتما" روز خوبی خواهد بود و کارام تند و تند پشت سر هم ردیف می شن!

راستی!به این هم می گن عشق!مگه نه؟