یادم تو را فراموش...

ساعت 12 شبه...روی کاناپه جلوی تلویزیون دراز کشیدم و دارم فیلم مورد علاقه م رو تو کانال ام.بی.سی.مکس می بینم که فکری به سرعت برق از مخیله م عبور می کنه:انگاری یه کاری اون ته مها تو روزمرگی همیشگی و لیست کارها،جا مونده و من هنوز انجامش ندادم...خوب بذار فکر کنم!

صورتمو که پاکسازی کردم و با صابون مخصوصش شستم.خوب!فشنگ م که تو جاشه و دیگه اون وسط مسطا وت و لو نیست!اونقدر خُرخُر می کنه که انگاری داره خواب 7 پادشاه کارتون موش کوهستانو می بینه...اوممممم...ماشین ظرفشویی رو زدم؟آره...پس  برای فردا یه دوجین لیوان براق و شسته شده داریم...خوب بزار ببینم!در آپارتمان که قفله،آخ آخ!لپ تاب چطور؟نه بابا!اونو که اصلا روشنش نکردم...غذای فردا آماده ست؟تو ظرف کشیدمش؟اوهوم...شومینه چی؟خاموشه؟آره بابا!

وای!پس چی یادم رفته؟هیچی !ولش کن!خیالاته!

آهان!موبایلم...شارژ نداشت...به پریز برق کنار دستم نگاه می کنم،اونم که تو شارژه!پس چی یادم رفته بود؟

ساعت ۱۲/۳۰ ه و من هنوز علت پنهان نگرانیمو پیدا نکردم!بی اختیار از جا بلند می شم و می رم تو تختخواب.کتاب به دست٬یه ربع چرتم می بره و بعد در حال دو دو تا چهارتا کردن و گوسفند شمردن و شمارش معکوس برای به خواب رفتن ،در عین ناباوری و مصیبت یادم می افته که لباسایی که باید فردام بپوشمشون رو تو مایع هاله گذاشته بودم!!!هنوز در نیاوردم پهن کنم و خیس خیس تو حموم دارن به ریشم می خندن!

حواس پرت نوشت:خوب...با این حساب فردا چه گلی به سرم بگیرم؟دو سه دست لباس اداری خیس رو دستم مونده!