نوستالژی با طعم کالباس

هر وقت با شنیدن یه حرف یا شنفتن یه بو یا عطر خاص،یاد یه خاطر دور و معمولی نوستالژیک می افتم،همون کاری رو می کنم که تو اون برهه از زمان خوشحالم می کرده و ته دلم قند آب می کرده...

مثل الان که بوی پاییز و اول مهر می آد  و آفتاب کم رنگ و طلایی شده و من دارم به ساندویچ کالباس مرغم که نونش به خاطر پس دادن آب گوجه فرنگی و خیارشور خیس شده و بوی سیرش همه جا رو پر کرده،یه گاز گنده می زنم!!! و یه حس خوب که پر از هیاهوی صف کشیدن تو خط کشی و نظام گرفتن از جلوئه،جلوتر از همهمه محل کار و صدای مغز تراش تلفن داخلیم،می دوئه تو تمام سلولهای بدنم...

پینوشت:ستاره جان!نمی تونم تو سایتت کامنت بزارم...عکس نقاشیت بزرگه٬ کامنت دونیش غیب شده!