سه ساله می شود این گوشه دنج...

می دونم که بر عکس سالهای پیش ممکنه امسال یادش نیاد که 17 مرداد چه تاریخیه و چه روز سرنوشت سازی برای هر دو مون بوده...

برای همین سر راهم، پایین خیابون بلند و سرسبز همیشگی،یه راست می رم تو تره بار خوشبو و خوشرنگ و یه بغل قارچ و فلفل دلمه ای رنگی می خرم...بوی تره فرنگی و پیازچه تازه به همراه عطر فلفلهای قرمز،مستم می کنه...

قدم زنون به خونه که می رسم با خودم نقشه می کشم که چطوری سورپرایزش کنم!تا یه دوش آب ولرم بگیرم سینه مرغی که از فریزر بیرون گذاشتم، تو مایکروفر دیفراست می شه... از حمام که بیرون میآم حوله قرمز رو می پوشم و قبل این که موهام خشک بشن روغن می زنم و با برس حالتشون می دم...

بعد در کمدم رو باز می کنم و چند دقیقه ای با لباسام ور می رم...یه سرهمی خوشرنگ رو به رنگ اتاق خوابم انتخاب می کنم و می پوشم...بعد با گل همرنگش موهامو شل می بندم...مدل باز و بسته...

حالا نوبت رژ خوشرنگیه که تازه خریدم...یه قشر کمرنگ از اون رو روی لبهام می کشم.عطری رو که برام از سرزمینهای دور آورده و خودش هم عاشق بوشه،چندبار به لباس و مچ دستهام می زنم...

رو بقیه ش کلیک شود...

رو میز کنار آشپزخونه ،عود روشن می کنم و روی اپن رو پر از شمع و صدف می کنم...

یه آهنگی می زارم که پر از خاطره ست ...آهنگی که وقتی از سی دی پلیر پخش می شه،خاطره شیرین 10 ماه پیش رو برام زنده می کنه...همون موقعی که غرق یه عالمه شادی و شور و هیجان و برگ و آلاچیق به طرف دوربین گل می ریختیم و چشمک می زدیم...

به سرعت برق،تمام مواد سالاد شیرازی رو تو میکسر می ریزم و بهشون نمک و نعنا و روغن زیتون فرد اعلا می زنم و دو تا لیموی درشت و تازه توش می چکونم...

با تیکه های مرغ مزه دار شده،یه غذای مبسوط درست می کنم و کنار سالاد شیرازی رو میز تزیین شده می زارم...

شمعها رو روشن می کنم و کشیک می کشم...زنگ می زنه و می گه: تا 8 دقیقه دیگه خونه ست...همیشه همینطور زنگ می زنه: دو تا زنگ پشت سر هم و با شتاب...

وقتی درب رو باز می کنم و میز رو می بینه،شوکه می شه...و بعد چند ثانیه ذوق زده می گه سالگرد عقدمون که فرداست!!(تو دلم می گم:پس یادش مونده...!)

بعد با خنده می گم: خوب!امشب شب سالگرد عقدمونه دیگه...

در کسری از ثانیه تو بغلشم...بهم تبریک می گه و صورتم رو می بوسه...

سه سال پیش تو همچین روزی من و ابو برای همیشه پیمان با هم بودن رو بستیم...و من سه سال پیش به نام همین روز،درست شب عقدم ،تو یه شب داغ مرداد ماهی ،عطر برنج رو برای درد و دلهام،خاطرات زندگی و حرفهای خودمونی و دل خودم،به وجود آوردم تا گوشه آرامشم باشه...تکه ای از بهشت باشه تا با حرفها و عکسها و رنگ برای خواننده های با وفا و مهربونش شادی و انرژی مثبت به ارمغان بیاره...و پر از حرفهای تازه باشه...

شاید خیلیهاتون اولین پست این وبلاگ رو خونده باشین...این رو یادتون می آد؟؟