عصری دل انگیز با طعم دوستی...

اصلا" نمی دونم از چی بگم و از کجا شروع کنم؟

وقتی غرق می شی تو خنده ها و قهقهه ها ...وقتی تک تک سلولای بدنت با یاد خاطرات تو فیلم جشن و رقص سالسا می رقصن...

وقتی یله می شی تو ظهر یه 5 شنبه خوب و مطبوع زمستونی با منظر کوه دوست داشتنی ای که همه برای پیدا کردن آدرس نشونش کرده بودنُ و اون موقع تو پس زمینه پذیراییت دلتو گرم می کنه و با بوی عود و شیک پرتقال قاطی می شه...

وقتی لذت داشتن دوستهای به اون خوبی دلتو پر می کنه...وقتی حس می کنی که رابطه ها محکمتر شده،مگه می تونی خوشحال نباشی و از ته دل نخندی...

مگه می شه از دیدن اون همه کادوهای خوشگل و فانتزی،ذوق نکنی؟

 کره رو تو روغن داغ بریزی و یه هو سنگر بگیری و با چاقوی تو دستت همه رو عقب نگه داری و بگی نسوزین!!بعد یه دفعه اون وسط یه دوست گل دستشو بسوزونه...

چه عطری ...چه برنجی...چه انرژی مثبتی...!باورتون می شه نمی دونستم می شه برنجو اون مدلی هم دم کرد دوستای گلم؟

چقدر زحمت کشیدین!چقدر کمکم بودین...دوست جون...صورتی خانوم...

شبش چقدر خوش گذشت...از خنده اشک از چشم همه مون اومد...

ممنونتونم...

الان اصلا" احساس خستگی نمی کنم...پر انرژی تر و با انگیزه تر از همیشه م...انگار یه تابلوی نقاشی بزرگ کشیدم و به دیوار خونه م نصبش کردم...و هر ثانیه که نگاهش می کنم،از ترکیب رنگها و زندگی ای که توش جریان داره،لذت می برم و مست می شم...

مهمونی نوشت:بالاخره 3 هفته تموم،آخر هفته ها مهمون داری و غذاهای جدید درست کردن هم به آخر رسید...انگار دیروز بود که داشتم واسه دسر و منوی اصلی غذا برنامه ریزی می کردم...دلم خیلی تنگ می شه...آخه من عاشق آشپزی و مهمونم.