ای خاک...

ای خاک بر سر ما کنند!!ای خاک عالم مشت مشت بر سر این...لا اله الی الله!!!

می دانید چرا؟چون من هر روز صبح خوروس خوان،که با خودرویمان از میان فرحزاد رد می شوم،جماعتی بدبخت و گیس بریده و لهیده شده و ریش- تا- زانو،را می بینم که با صورتهایی چرک وبدنهای پر خارش و موهایی که شپشها در آن بدمینتون بازی می کنند،در حال رفت و آمد و عملهای شنیع از نوع غیربهداشتی(!!) در این مکان می باشند و خدا می داند شب را در کدام سوراخی صبح کرده اند!!اگر اروپاییها انواع و اقسام معتاد و کراکی و ایدزی دارند،حداقل  این فلک زدگان بی هویت را در جایی مانند هتل اسکان می دهند تا دیگر وت و ولو نباشند و از این محله به آن محله کوچ نکنند و دل ملت را نلرزانند!!

سر چهارراهها که پشت چراغ قرمز،توقف می کنیم،بچه های خیابانی(رو به ازدیاد) را مشاهده می کنیم که با صورتهای مات و بی رنگ و ا..ن دماغی(!!) و با کوله هایی بر پشت که معلوم نیست چرا اینقدر سبک است و اصلا" چیزی در آنها هست یا نه!! ،از شانه ما سواریها آویزان می شوند و با رقت التماس می کنند که شاخه گلی،تکه فالی یا پوست زرد شده پوسیده آدامسی را به ریش ما ببندند...

دیدن زنانی که چشمانشان از سنگینی ریمل و خط چشم باز نمی شود و هر روز و هر شب ،برای به حراج گذاشتن زنیت و آبرویشان،با مبلغی ناچیز،راضی به انجام هرکاری که حتی تصورش حالت را به همی زند،می شوند،دلمان را به درد می آورد و پنجه بر اعصابمان می کشد...

دیدن برنامه پر افتخار شوک!!از تلویزیونی که این روزها حتی به خودمان زحمت نمی دهیم آنتنش را تنظیم کنیم، و مفتخر است فیلم بانک زنی ژان گولری به سبک هالی وودی و کیف قاپی دزدان را که در دوربین مدار بسته بانکها ضبط شده است،در ثانیه ای به نمایش گذارده است،خون به دلمان می کند!! ای بیچاره ها نشان دادن آدم ربایی هم مگر افتخار است؟بروید یک فکری به حال این دزدان بکنید که هر روز از تعدادشان کم نمی شود،هیچ!!!بلکه مثل کًپًک در هر سوراخ راکد مانده ای برای خود کلونی درست می کنند!

با آگاهی از برداشتن یا*را*نه هایی که حق ماست و  به دلیل لجبازیها و چیز کلک بازیها با شرق و غرب،آن را بر ما حرام کرده اند،مغزمان درد می گیرد...دیگر نان و ماست هم نمی توانیم بخوریم به سلامتی!باید با کورسوی چراغ پیه سوزی که از عهد قاجار برایمان به یادگار مانده است،مشق بنویسیم!!ایول!دستشان درد نکند!!خوب چوب را در.... ملت کرده اند!! به به!

آخر مخمان می سوزد وقتی می بینیم با این دفترچه بیمه پت و پاره بیشتر از یک قرص سرماخوردگی به ما نمی دهند!!!و عین چک برگشتی هیچ درمانگاهی قبولش نمی کند!!

آنوقت است که دلمان می خواهد از این دیار بر باد رفته که کودکان و زنان خیابانی اش مانند تک سلولی هر روز تکثیر می شوند،برای همیشه به شهر آرزوها (نشد به کره جنوبی)سفر کنیم...

بازهم ای خاک!!!

پینوشت:ازین به بعد بدون سانسور می نویسیم!!چون می خواهیم حق مطلب را همچین خوب!!ادا کرده باشیم...اعصاب هم نداریم...