کن سولوقون در پاییز

حیفم اومد تو این سفر که نه پیک نیک یه روزه،شریکتون نکنم!

تو اون 3 روز تعطیلی،جمعه 28 آبان ماه،با دوست جان و شوهرشان تصمیم گرفتیم یه جایی بریم که خیلی وقته نرفتیم!من قبلنا تو دوران مجردی و دوستی با ابوت خان،یه چند باری رفته بودم اماحدود 2 سال بود ازون ورا رد نشده بودم...

اینجا یه امامزاده داره به اسم امامزاده شعیب که تو دره کن-سولوقونه...همون امامزاده ای که سریال مسافری از هند رو توش فیلمبرداری کردن....

پیشنهاد می کنم تو فصل پاییز،یه سر به اونجا بزنین و از هوای خوب و سکوتش لذت ببرید...اگه یه جای آروم و خلوت و جدید دوست دارید....و دوست دارید که جاهای جدیدو کشف کنید، به یه بار امتحان کردنش می ارزه!

وسط نوشت: دیروز که از وبلاگستان غیبت داشتمُ کن و سولوقون نبودم!تو این چند روز تعطیلی شمال بیدم!

اینجا اول سراشیبی تو دره ست...

از اون سراشیبی که سرازیر بشی بیای پایین،می رسی به این قسمت از روستا که لب رودخونه س...

برای دیدن بقیه عکسها برین رو ادامه مطلب...

اینجا دقیقا" جهت مخالف عکس بالاییه که میرسه به باغات سولوقون...و جاییه بس رویایی...

این کوچه تنگ و تاریک و قدیمی ختم می شه به امامزاده شعیب!اولش که نگاه می کنی،فکر می کنی بنبسته!اما بنبست نیست...(این در خونه هه رو می بینین؟می خواستم بکنم با خودم ببرمش!!انقدر خوشم اومده بود...)

ادامه کوچه...

همچین ذوق کرده بودم و زرت و زرت از این کوچهه هی عکس می گرفتم...

بیاین...بیاین...

خوب...رسیدیم...

اینجا سر در امامزاده س...

این حاط خوشگلو که می بینین با اون چراغای کلاسیک مدل خیابونای پاریس صحن حیاط امامزاده ست...

این هم مموی کامپیوتری شده...

سقا خونه ای که توش شمع روشن می کردن...

آهان!اینم ممو و ابو!

گلدسته های امامزاده که از بالای جاده هم معلومه....

دوباره سردر امامزاده...

دره سولوقون از بالای باغات...

این هم راه زیبا و رویایی که به باغهای گردوی کنی ها ختم می شه...

این قسمت هم اونطرفه که به تپه های اطراف ختم می شه...

بعد بدو بدو کردن و زمین خوردن تو باغ،از دره بیرون اومدیم و رفتیم سراغ شیکم!اینجا رستوران کوهپایه ست...لب رودخونه!اولین بار که اونجا رفتم،یه جای خاکی پاکی و درب داغون بود که صاحابش شبیه لاشخورا بود!حالا ببین چی شده!

اینم رودخونه ای که بعد چند سال پر آب شده...

وایییییییییی عاشق این قسمتشم!!دیزی!!تا حالا رغبتم نمی شد که جایی دیزی بزنم!اما نمی دونم چی شد که تا اسمشو تو منوی غذاها دیدم،هوش از کله م پرید!!!

بفرمایید دیزی و پیاز سفید با مغز خوشمزه!!!(از همونایی که با پاشنه پا باید لهشون کرد!!)....