The return of the native

من یه نموره برگشتم...

خوب چیه؟؟چرا اینطوری نیگام می کنین؟؟این همه شماها خودتونو لوس کردین و همه نازتونو کشیدن،حالا ما یه کم قر و قنبیل بیایم و دٌمٍمونو کج کنیم!!مٌجلی داره دآآآآآآآآآآآش؟؟ آسمون به زمین نمی آد که!نعوذوبالله قر*آن خدا که غلط نمی شه! گوشت خورشتتون که نپز نمی شه!

خوب مرض دارم دیگه! همه مرضا که آنفولانزای خوکی و سلاطون و ترکیدگی پانکرآس نیس!

می دونین این روزا من خیلی دارم از روح و ذهنم کار می کشم...زیادی قوه طنزمو به کار انداختم و ازون طرف شعرام دارن ته می کشن!یعنی دیگه هیچ حسی برای شعر گفتن ندارم...

این 2 تا قوه م مث دو شیشه محفظه ساعت شنی شدن...یعنی برعکسش که می کنی از این محفظه به اون یکی می ریزه و خلاصه از یکیش کم می آد دیگه!

(خیلی بی ربط یاد این افتادم که یه عده حسرت مًنگٌول به عشق یه آقا چٌلاقه می گن: از عمر ما بکاه و بر عمر او بیافزای!!)

داشتم می گفتم که تو نوشتن یه کم تعادل موضوعی و مقوله ای رو گم کردم.اگه زیاد شعر بگم،طنزم از کار می افته!اگه زیاد هرهر کرکری بنویسم ،شعرام دود می شن!!

حالا به نظر شما من چی کار کنم؟چه گٍلی به سرم بگیرم که هم خدارو خوش بیاد هم خلق خدا رو؟

اینم بگم که من اصلن نمی تونم ازتون جدا شم!(آیکون یه مموی سیریش چسبیده به وبلاگ!!) از ایمیلاتون،خصوصیاتون خیلی مچکرم و لٌپ همه تونو،تک تک، می بوسم!

پینوش 2:بابا! به پیر به پیغمبر خرمالو رو آپ می کنم!یه کم دندون رو اون جیگر قرمز و خوشگلتون بزارین!! چشم!!(من شکر خوردم!!به گور خودم خندیدم!!چشم!!)

پینوش 3:وا؟؟؟!!! پس پینوش 1 کوش؟