جشن پرشین بلاگ: ۸۸/۸/۷

نمی دونم از کجا شورو کنم؟از چی باید بگم؟

از این بگم که یکی از بهترین روزای زندگیم تو تاریخ ۸۸/۸/۷ رقم خور یا از این بگم که مراسم قرار بود ساعت ۴ شورو بشه و ساعت ۵ شورو شد و ما تا خود ساعت ۵ پشت درهای بسته آمفی تاتر موندیم و همه همدیگه رو شناختیم و با خبرنگارا آشنا شدیم؟

                      

از خانم پولادزاده ،برگزار کننده جشن بگم که چقدر زحمت کشیده بود و همه وبلاگای انتخاب شده رو می شناخت.

                       

یا اینکه از بهاره رهنمای شر و شیطون و شولوغ بگم که با خودش یه دنیا شادی آورد و رو صحنه بالا و پایین می پرید.یا از الهام پاو*ه نژ*اد؟یا از سعید پور*محم*دی وراج و لوس؟

                      

از ویولت(نویسنده و بلاگ من و ام اس) نازنین و بنفش پوش بگم که رو صندلی چرخدار آوردنش تو سالن و ... و اینکه چقدر دوس داشتم از پاهای قشنگش، با اون جورابهای بلند و نایلونی بنفش و کفشهای سیاه ظریف و زنونه،عکس بگیرم که پیش خودم گفتم ناراحت می شه و ممکنه بهش بر بخوره!   

                       

از دوست بلاگ می عزیز بگم که به جاش اومده بود تا لوح بلاگ می رو بگیره و ببره! از خانوم زیگزاک و آقای زیپ بگم که همرنگ هم سبز پوشیده بودن و از روی کاریکتورای وبلاگشون شناختیمشون.چقدر زیبا و ظریف بودن دوتایی!

از مراسم اهدای لوح تقدیر بگم که بهش نرسیدم و چون باید می رفتم عروسی ساعت ۵/۵ زدم بیرون.

از لوح تقدیرم می گم که خیلی دوسش دارم و اسم وبلاگم روش حک شده درست مثل نوشته ایه که روی سنگ می کنن و همیشگی می شه.

از فراموشیم می گم که باعث شد لوح تقدیرمو امروز نیارم تا عکسشو اینجا براتون بزارم.

از خودم می گم که دیر به آرایشگاه و عروسی رسیدم و مجبور شدم هزار جور حرفو قیافه شیش و هشتو از دونه خودمو ابو و پدر میوه ببینم و جیک نزنم!(بعضی وختا دیگه این دونه من از مادرشوهر برام بدتر می شه!)

جشن نوشت:جای همه اونایی که نیومدن خیلی خالی!!!

لوح نوشت:عکس لوح تقدیر فردا اضافه می شود.