پوست اندازی!!

امروز اول صبی می خوام یه کم با خودم دعوا کنم!!!

ممو جان!‌ قربون چشات برم ! آخه چرا به‌ آدمایی که حرفتو گوش نمی دن و خر خودشونو می رونن ، مشورت می دی و سعی داری متقاعدشون کنی که عقیده تو درسته؟؟ مگه اونا دلشون واسه تو می سوزه که تو اینقده دلسوزی؟؟ هاین؟بزار با دماغ برن تو دیفال! دیگه اهمیت نده!‌

وختی گوشی رو می گیری و به خواهر کوچیکه می گی امروز موهاتو نشور ، چون می خوای دکلره ش کنی و پوست سرت می آد کف دستت و اون می گه : دوس دارم!‌ فقط بشین و به نتیجه ش بخند! دلت نسوزه که از سرش خون آومد تو آرایشگاه و 1 ساعت تموم زجر کشید!‌ که بعد بلند شی بادش بزنی که کمتر سرش بسوزه!

اگه خواهر وسطیت 3 هفته س دنبال پارچه واسه لباس پاتختیش تموم خیابونا رو جوییده و هیچی گیرش نیومده ، بهش نگو من از تو گاندی برات پارچه می گیرم مث ماه!‌ چون می ره از تجریش یه پارچه گرون زاغات می خره و یه چیز مزخرفی می دوزه که همه به جای تبریک باید بهش تسلیت بگن!‌

اصن به ابو نگو که رنگ این کت و شلوار 500 هزار تومنی بابابزرگیه و به تو نمی آد! بزار روز جشنش بپوشه و دوستاش دستش بندازن!‌

آهای ممو خانوم!‌تو اگه خودتو بگیری و حرص این و اونو نخوری ، همه می آن بهت التماس می کنن تا نظر بدی و بعدش کف پاتم ماچ می کنن!

پینوشت: پوس انداختم من از دس اینااااااااااااااااااا!!!