خدایا شکرت که پوست من سیاه نیس! تا مجبور بشم بعد از قرنها تلاش اونایی که ضد نژادپرستین ،تازه ببینم یکی از ماها با هزار جور توهین و متلک رئیس جمهور شده!
خدایا شکرت که تو زاغه نشینای هند به دنیا نیومدم که مجبور بشم مث (دالیتای هندی)موش رو جای جوجه کباب گاز بزنم و تو گند زندگی کنم و سوخت روزانه م از پهن گاو باشه!
خدایا شکرت که الان قرن ۲۱ مه و من مجبور نیسم مث قبلترا با الاغ برم سرکار و تا یه تاکسی بگیرم رسیدم سر کارم!
خدا رو شکر می کنم که تو خونواده ای به دنیا اومدم که همه چی حاضر و آماده بود و ۱۲ تا خواهر و برادر قد و نیم قد نداشتم که به نون شب محتاج باشیم و یه جف کفش داشته باشم که با ۱۲ تای دیگه ازش استفاده کنیم .
خدایا شکرت که تو خونه بیکار نموندم و تونستم از تحصیلاتم یه استفاده ای بکنم
خدایا شکرت که همیشه مشکلاتم کوچیکن و زود حل می شن! تو خودت می دونی که من ظرفیت و تحمل مشکلات بزرگ و طولانی مدت رو ندارم
و بالاخره خدایا شکرت که ابو برای همیشه پیش منه و دیگه هیچ جا نمی ره!
وقتی وبلاگت برام باز شد ، دلم هم باهاش باز شد..!!
تا حالا به این چیزا فکر نکرده بودم...اما حالا که فکر می کنم می بینم منم تا حالا خیلی ناشکری کردم...
پس خدایا شکرت . . .
خوشحال میشم بیشتر با هم باشیم..
اگه دلت خواست پیش منم بیا..
دوست تو : آلفا
ممنون! لطف دارین!
خدایا شکرت که این ممو خانوم و دوست ما کردی که ما با هم هی خوش بذگرونیم و بخندیم
مخصوصا اونجایی که گزارشگره رو مجبور کردند کباب موش بخوری...ایییییییییییییی
ممویی منم اون برنامهه رو در مورد هندیا دیدم و آی چندشم شد که نگو
از خودت مواظبت باش عروس خانوم:-*
خدارو شکر که من بهانه و دوست خوبی مث بهاره واسه نوشتن دارم!
آره واقعن چندش آور بود! اون یارو محققه که اند شجاعت و خطر بود! بعضی وختا آدما داشته هاشونو فراموش می کنن!
منم موافقم.. خدایا هزاران بار شکرت
:))) **
خدایا خیلی شکرت
:)))
چه بامزه خدا رو شکر کردی...
مخصوصا قمست هند....
به خدا راس می گم! اون لحظه ای که فیلمو دیدم فقط همین به ذهنم اومد!
مموئی جونم قربونت برم من. ببخش تو رو خدا... تو دوست خوب خودمی... خیلی هم گلی... ببخشید که اون لحظه حواسم نبوده. بووووووووووووسسسسسسسسس
بابا شوخی کردم! بی خیال گیتی جون!
چه پست قشنگی جون می داد واسه شب عید .
خوب شب عیده دیگه هلی!
شکر...هزاران هزار بار
شما؟؟
آخی نازی چه رازو نیاز باحالی کردی.اگه اینطوری بخوایم به زندگی نگاه کنیم کلی چیز برای شکر کردن پیدا میکنیم ها
اوهوم!
خدایییییییییییییییا شکر شکر شکر
بهونه واسه ی شکر زیاده . خوشحالم که تو بهونه ی خخودت رو پیدا کردی .
:)))
چقدر خوبه که این همه چیز هست که براش خدا رو شکر کنیم
و چقدر بده که بعضی وقتا همه ی اینا رو ندید میگیریم و نا شکری میکنیم
درسته دوستم! انسان همیشه فراموشکاره!
چقدر خوب که گاهی از اوقات به خودمون میایم و می بینیم غرق نعمتیم ولی باز هم ناراضی . خدا رو شکر که ممو مهربون اینقدر راضیه . امیدوارم بیشتر از همیشه موفق باشی و احساس آرامش بکنی .
قربون تو برم من! که اینقده مهربونی!
منم امروز داشتم فکر می کردم که خیلی نا شکرم..می ترسم خدا مجازاتم کنه بخاطر اینهمه نا شکری
خُب ناشکری نکن! شکر گذار باش شالی!
شکر گذاریت نشونه بی نیازیته ..
شاد باشی خانم
ممنونم عزیزم!
ممو
اون کیه با اسم وبلاگ تو واسه طنین کامنت گذاشته؟؟؟؟؟؟ علیرضا؟؟؟؟؟
خودمم! اشتباهی شده پیتی جون!
:)))
شکر نعمت ، نعمتت افزون کند .
:))) درستههههههه!
سلام عزیزم
چه بوی عطر برنجی میاد اینجا خانومی
من تازه یه وب تاسیس کردم خوشحال میشم بهم سر بزنید و اگه موافق بودین تبادل لینک کنیم




حتمن نازی خانوم!
سلام دخمله.. کجایی؟؟؟؟
همین دورو برا! سرم شولوغه خواهرررر!
ممو جون گوشه صفحه ات چرا به جای مطلبام نوشتی هطلبام...؟ فک کنم اشتباه شده..
آره می دونم! درستش می کنم!
سلام خانومی ایشالا که همیشه همینجور شاکر باشی عزیزم. ای کاش که منم ازت یاد بگیرم
ممنون عزیزم! ایشالا!
شکر.....
خدا رو شکر که خوشبختی عزیزم
بوسسسسسسسس!