بعضیها...

بعضی وقتها بعضیها زیرپوستی مهربانند.
بعضیها یکجوری توی سایه اند اما مهربانیشان
از پشت دیوار هم‌ نمود دارد.
این سایه ها هستند اما عیان نیستند.
فقط میشود حسشان کرد.
مثل وقتی که چشمهایت را می بندی
و دست میکشی روی مخمل سبز جوانه های
ریز و کوچک روی پوستِ درخت.
مثل وقتی که چایت را با عسل شیرین می کنی
و چشمهایت را میبندی و سر میکشیش تا به آخر.
مثل حس روییدنی که توی هوای اسفند ماه پراکنده است و تو بهار را نمیبینی اما  میدانی که خواهد آمد.
بعضیها در پس دیوارند اما سایه شان پررنگ است.سایه شان سایه است.سایه ای که به وقت
آفتاب مثل چتر رویت می نشیند ،هوایت را دارد و تو نمیدانی
کی می آید و کی میرود...
 #مهشاد_لسانی
#دلنوشته_ها